hoog
op een heuvel
spelen kinderen
van steen
verstoppertje
met strakke gezichtjes
staan ze achter zuilen
van hout
die naar de hemel reiken
daaromheen
drieënvijftig jonge boompjes
drieënvijftig lieve namen
drieënvijftig keer verloren strijd
dierbaar stukje land
van hoop
P e r v i v o
Geschreven door:
Chris Roodhooft
1 opmerking:
Prachtig!
Margo, ontzettend bedankt dat je dit blogje voor ons gemaakt hebt.
Lieve groet
Een reactie posten